İkinci Dünya Savaşı'nda Alman Tanksavar Taktikleri

Tankların, operasyonel hareketlilik, taktiksel saldırı ve savunma kabiliyeti gibi muharebe alanında benzersiz bir etki yaratan özellikleri bir arada taşıması ve bunları muharebenin ön saflarına kadar ulaştırması, tank tehdidinin boyutunun hızla kavranmasına ve buna karşı alınacak çarelerin de hızla bulunmasına yol açmıştır.

Temel bir askeri yaklaşım olan, "Düşmanın silahına, o silahın cinsinden olan başka bir silahla karşılık verilir." sözü esas alındığında, düşman tanka karşı koymanın en iyi yolunun, karşısına başka bir tank çıkarmak olduğu aşikârdır fakat muharebe sahasının doğası gereği barındırdığı kriz ortamında, istenilen silaha, istenilen zamanda ulaşmak her zaman mümkün olmayabilir. Bu yüzden düşmanın elindeki silaha, imkanlar dahilinde erişilebilir olan başka bir silahla cevap vermek gerekebilir. Bu cevap, içinde onu işleten insanların olduğu zırhlı bir makinenin karşısına, bu zırhlı makineleri etkisiz hale getirmekle görevlendirilmiş ve özel olarak eğitilmiş insanları çıkarmak dahi olabilir.

Bu bağlamda, tanksavar(anti tank) taktik ve uygulamasının büyük bir kısmını ve genel kapsamını oluşturan, güvenli mesafeden tanksavar silahlarının kullanımına odaklanmaktan çok, düşman tanklarına yaklaşma ve onları yakından imha etme eksenine odaklanacağız zira tankları muharebe sahasında daha önce hiç olmadığı kadar cüretkâr kullanan Alman ordusunun, tanksavar taktiklerine yönelik de bir o kadar cüretkâr fikirleri vardı.

Giriş
1942 yılının başında, Amerikalılar tarafından ele geçirilen Almanca bir belgede, Alman tanksavar taktiklerinin kapsam, amaç ve uygulama biçimlerine dair talimatlar yer alıyor ve acilen Alman ordusunun kara muharebesinde görevli tüm sınıflarında(ve tüm silahlarıyla), tanklara karşı yakın muharebe yapmak üzere bireysel tank avcıları eğitilmesi isteniyordu.

Alman ordusu, doğu cephesinde Rus tanklarına karşı gerçekleştirilen yakın muharebe tecrübelerine dayanarak ve bilinen Rus tanksavar taktiklerini dikkate alarak sözü geçen talimatları hazırladı ve bu talimatlar ışığında, düşman tanklarını imha etmek üzere özel eğitilmiş tank avcı mangaları oluşturdu. Şartlara göre değişkenlik göstermekle birlikte, her bir manga genelde 1 komutan ve en az 3 askerden müteşekkildi. Bu mangalar, tank ve zırhlı araç tehdidine karşı daima hazır olarak bekler ve gerektiğinde gruplara bölünerek tanklara karşı yakın muharebeye girerlerdi. Ana fikirleri "Kör et, durdur ve imha et." olarak ifade edilebilir.

a) Temel Yaklaşım

Eğer düşmanın saldırmakta olan tank kuvvetine karşı elde hiçbir zırh delici silah yoksa veya silahların etkisi yeterli değilse, özel olarak eğitilmiş,örgütlenmiş ve teçhiz edilmiş tank avcılarının, belirli bir emir beklemeden, özel saldırı silahları ile düşman tankları ile yakın muharebeye girmesi ve onları imha etmesi gerekecektir. Eldeki mevcut tüm silahlar olabildiğince tank avcılarına ödünç verilecek ve desteklenecektir.

Tecrübeler ispatlıyor ki, uygun bir eğitim ve yakın muharebe silahlarının etkili kullanımı ile münferit bir asker, bir tankı(sınıfı fark etmeksizin) imha edebilir.
Tanklarla yakın muharebe, özdisiplin, özgüven, cesaret, çeviklik ve hızlı karar verme yetkinliği gerektirir. Bu niteliklere sahip olmayan bir askerin elindeki silahların hiçbir manası yoktur. Bu nedenle doğru personel seçimi belirleyici bir öneme sahiptir.
Düşman tanklarının tipleri, bunların muharebe, hareket özellikleri ve zayıf yönleri hakkında kapsamlı bilgi sahibi olmanın yanı sıra, her yönüyle kendi silahlarınızın da gücü ve kullanımı hakkında tam bir bilgi sahibi olmanız gerekmektedir. Bu durum, birliklerin özgüvenini artıracaktır. Aynı zamanda eğitimde üzerinde durulması gereken önemli noktaları oluşturacaktır.
Tanklarla yakın muharebe, durum fark etmeksizin, tüm durumlarda, tüm birlikler için geçerli olabilir.

Öncelikli olarak istihkam kıtaları ve tank avcıları bu tür muharebenin temel dayanağıdır. Bu birliklerin her unsurunun, bir tanksavar mangasına ait olmasalar bile, tanklarla yakın muharebe ilkelerine ve silahlarına hakim olmaları istenmelidir.
Her şeyden önemli olan bir diğer husus, tüm silahlı kuvvetler askerleri içinden seçimler yapılarak, 1 komutan ve en az 3 askerden oluşan tank avcı mangaları kurulmalı ve bunlar gruplandırılmalı, daima tanklarla yakın muharebeye hazır olarak tutulmalıdır.

Özel yakın muharebe silahları mevcut olmadığı durumlarda, alternatif önlemler geliştirilmedir. Tank avcı mangalarının, gruplandırılması ve gruplar halinde hareket etmeleri, belirli koşullarda büyük fayda sağlayabilir.
Tanklarla yakın muharebe için kullanılabilecek teçhizat, aşağıdakilerden oluşur.
Molotof kokteylleri, teller mayını(alman tanksavar mayını), TNT, otomatik silahlar (kendinizin veya düşmandan ele geçirdikleriniz), hafif makineli tüfekler, işaret tabancaları, el bombaları, sis bombaları ve kamuflaj malzemeleri.

Ayrıca, balta, levye benzeri demir aletler, tankın üzerindeki makineli tüfeklerin namlusunu yamultmak için kullanılabilir. (bkz. aşağıdaki görsel) Bu silahlar ve aletler dışında, düşman tankı kör edebilecek, tahrip edebilecek ve yok edebilecek tüm teçhizatlar yakında bulundurulmalıdır. Hareket kabiliyetinin azami düzeyde olması için, tank avcılarının gereksiz tüm ağırlıklardan/teçhizattan kurtulması gerekmektedir.

b) Muharebe İlkeleri

Muhtemel muharebe alanının dikkatle gözletlenmesi, bu suretle erken uyarının temin edilmesi ve düşman tanklarını avlamaya yönelik teçhizatın tam ve hazır halde bulundurulması, tanklara karşı büyük bir şaşırtmaca(sürpriz) yapılmasına ve süratle çarpışmaya girilmesine imkan sağlayacaktır.
Tank avcı mangalarının ilerleyişlerinin ve eylemlerini gözlemlemek ve mevcut tüm silahların birleşik ateşi ile onları desteklemek, daimi ve standart yöntem olmalıdır. Bu bağlamda, zırh delici silahlar, ateşlerini tanklara yönlendirmeli, kalan silahlarsa, öncelikli olarak tanklara refakat eden piyadelerle karşı kullanılmalıdır. Düşman piyadelerini, tanklarından ayırmak onların görevi olmalıdır.

Bazen düşman tankları, üzerinde kendisini tank avcılarına karşı koruyacak piyadeler taşır. Tank üzerinde taşınan bu piyadeler, saldırıya başlamadan önce dost birliklerin desteği ile imha edilmelidir. Eğer tanklar, mevzilere piyadeleri olmadan ulaşırsa, mevcut tüm ateş, tankların savunmasız ve zayıf noktalarına odaklanacaktır. Menzil ne kadar kısa, ateş yoğunluğu ne kadar büyük olursa, fiziksel ve moral üzerine olan etki, o kadar büyük olur. Keskin nişancılar, böyle bir durumda, büyük öneme sahiptir.

Tank avcılarının etkinliği, dost birliklerin destek ateşleri ile engellenmemelidir. Destek ateşinin görevi, tank kuvvetlerini birbirinden ayırmak/dağıtmak, tank mürettebatının görüşüne ve eylemlerine engel olmak ve onların moralini bozmaktır. Böylelikle, tank avcıları için elverişli koşullar ve ortam sağlamaktır.

Muharebe şartları gereği destek ateşi sağlanamıyorsa, tank avcıları, destek olmadan muharebeyi sürdürmelidir.
Tanklarla yakın muharebe ilkeleri, tüm muharebe durumlarında aynıdır. Savunma muharebelerinde, arazi koşullarının anlaşılması için gerekli zaman elde edilebilirse, hazırlık ve saldırı için çok faydalı olacaktır.
Tanklarla yakın muharebenin gerçekleştirilmesi, büyük ölçüde acil ve aniden ortaya çıkan durumlara bağlı olacaktır. Saldırı yapan tank kuvvetinin sayısı, tipi, taktikleri, arazi, kendi konumumuz ve kendi savunma ateşinizin etkisi her zaman değişecek ve bu değişim, tank avcıları için büyük ölçüde uyarlanabilirlik ve manevra kabiliyeti gerektirecektir.
Tank avcı mangası, yalnızca bir düşman tankına, tek seferliğine saldırabilir. Eğer birkaç tank beraber saldırıyor ve buna karşın sadece bir tank avcı mangası mevcutsa, o anda en yüksek tehlike arz eden ve saldırılması halinde başarılı bir sonuç vadeden tank seçilmelidir. Bu seçim, tank avcı mangasına bırakılmalıdır.

Eğer yeteri kadar tank avcı mangası mevcutsa, özellikle savunma durumunda, düşman tanklarının hattı yarıp geçmesine engel olmak adına, bir veya daha fazla manganın hazır tutulması önerilir.
Genel anlamda, saldırı yöntemi daima şöyle olmalıdır: Bir, tankı kör et. İki, tankı durdur, Üç, yakın muharebe ile tankı veya mürettebatı imha et.
Tank avcılarının, düşman tankına, siperlerini terk ederek(tankın yakınına giderek) mi yoksa etmeden(tamamen korunaklı ve gizli bir biçimde) mi müdahale edeceği tamamen duruma bağlıdır.

Tank avcılarının bu davranışı, tankın ilerleyişine ve avcıların gönüllü veya isteksiz olmasına bağlıdır.

Ağır bir tanka yapılan saldırı, genellikle hafif bir tanka göre daha kolay olacaktır, çünkü genel olarak bunlar daha hantal ve görüş yönünden zayıftır. Ancak ağır tankların imha edilmesi genellikle daha güçlü silahların kullanılmasını gerektirir.
Her durumda, tankın etrafındaki ölü bölgeden faydalanmak çok önemlidir. Genel olarak, tanklara yandan veya arkadan saldırılmalıdır. Düşman tankının zayıf olduğu herhangi bir an kullanılmalıdır (görüşü kapalıyken, durmuşken, engellere takılmışken veya engelleri aşmaya çalışırken vb.).
Mümkünse, tanklara sürünerek ve fark edilmeden takip ederek, tam siper ve gizlenmeden yararlanılarak yaklaşılmalıdır.
Tank avcılarının kazdıkları siperler dar olmalı ve dik duvarlara sahip olmalıdır. Önüne toprak yığmak suretiyle ön siperler oluşturulmamalı ve düşman tankları tarafından tanınmamalıdır. Kamuflaj bezleri/şeritleri veya dallar ile kamufle edilmelidir. Mümkünse, bir mayın kemeri ile korunmaları gerekir.
Tank avcıları, hedeflerini gözlemlerken ve saldırı için elverişli anı beklerken, siperlerinde hareketsiz kalacaktır. Düşman tankı ile soğukkanlılıkla yüzleşmeli ve "gelmesine izin verecek" cesareti bulmalıdır. Kaçmak her zaman yanlıştır. Hareket eden asker, tankın astıdır fakat saklanan asker, tankın üstüdür. Düşman tankı karşısındaki bir asker için en güvenli bölge, tankın çevresindeki ölü bölgedir.
Köylerde, tanklara yakın muharebe genellikle açık arazilerden daha kolaydır, çünkü saklanma ve örtme için çok daha fazla imkan vardır (tıpkı çatılara yerleştirilen keskin nişancılar için olduğu gibi). Genellikle bir evin köşesi, bir çalı veya bir çit saklanma yeri olarak yeterlidir.

Her türlü engel, sahte mayın/silah ve "Dikkat - Mayın!(Achtung - Minen!)" gibi işaretlerin kullanılmasıyla, düşman tankları kendileri için elverişsiz, ancak avcı mangası ve tanksavar silahları için elverişli bir alana yönlendirilebilir.
İlerleyen tanklara saldırırken, tank avcıları öncelikle iyi bir biçimde gizlenmeli ve tankın kendilerine yaklaşmasına izin vermelidir (7 - 20 metre); daha sonra, tankı kör ederek durdurmaya çalışırlar ya da en azından yavaşlamaya zorlarlar. Tüm silahların ateşi birleştirilerek/yoğunlaştırılarak güçlü bir kör etme etkisi elde edilebilir. Patlayıcı kalıpları kullanarak, tankın paletlerini imha edebilir ve arıza yaptırılabilir. Daha sonra yakın muharebe silahlarıyla saldırarak, tankı ve mürettebatı imha edebilirler.

Sabit veya duraklatılmış tanklara fark edilmeden yaklaşmak için arazi koşullarının olumlu yönleri lehe çevirilebilir.
Her tankın çevresinde ana silahlarıyla ateş altına alamadığı/örtemediği ölü bir bölge vardır. Bir tank ne kadar yüksekse ve büyükse, ölü alanı da o kadar büyüktür. Genel olarak, bu boşluğun yarıçapı yaklaşık 20 metredir (bkz. aşağıdaki görsel). Ölü alandaki hedeflere etki edebilmek için tankların tabancaları ve hafif makineli tüfekleri çıkartıp ateşleyebileceği yarıkları vardır. Tank taretinin arka tarafında sıklıkla bir makineli tüfek bulunur.

Bir tanka saldırırken ölü bölgeden faydalanmak, değişmez bir zorunluluktur. Tanka, ana silahlarının baktığı istikametin, tam tersi istikametten yaklaşılır. Tankın ana silahının baktığı istikamet, aynı zamanda tankın ana gözlem istikametidir (bkz. aşağıdaki görsel). Hem ana silaha hem de gözleme karşı kullanılabilecek bu istikamet, taretin arkasındaki makineli tüfek yüzünden kullanılamazsa, avcılar yandan ve arka çaprazdan saldırmalıdır.

Diğer tank avcı unsurlarının gözlemi ve destek ateşi sürerken, bir tank avcısı, asıl yakın muharebe silahını tanka karşı kullanır. Tanka ilerleyen avcı düşman ateşi tarafından sindirilirse, geri çekilebilir veya durabilir. Hedef tankın mürettebatı saldırının farkına vardığında, el bombaları kullanarak kendilerini savunmak için taretin üstündeki kapağı açar. Bu an gözlem yapan diğer tank avcıları tarafından kapağı açan mürettebatı yaralamak veya imha etmek için kullanılır. Motor takati kesilen veya yanan tankın içinden çıkmaya çalışan mürettebat, yakın muharebe ile imha edilir. Eğer tank hala hasar almamış veya zaafiyet göstermemişse, kama gövdesi sökülerek, makineli tüfekleri imha edilerek veya motor bölmesi ateşe verilerek, tanka zarar verilir.
Yakın unsurlar, tüfek ve makineli tüfek ateşi ile saldıran tankın görüş yarıklarına ve aynı zamanda tank avcılarına tehlike arz eden düşman piyadelerine karşı saldırıyı destekler. Tank kör edilir ve böylece tankın doğru nişan alması ve atış yapması engellenir, düşman piyade unsurları siper almaya zorlanır. Tankın zayıf noktaları, zırh delici mermi ve tanksavar silahları ile ateş altına alınır. Yarıklardan ve bölmelerden içeri giren mermi parçaları mürettebatı yaralayabilir. Tank avcı mangası, bölgedeki diğer birliklerle eşgüdüm (koordinasyon) ve iş birliği üzerine düzenlemeleri önceden yapmalı ve tüm sinyaller/haberleşme kararlaştırılmalıdır.

c) Tanklarla Yakın Muharebe Silahları ve Kullanımları
Çok çeşitli şekilde kullanılabilecek birkaç kısa menzilli araç/gereç/silah (kör edici, yakıcı ve patlayıcı) mevcuttur. Zırhlı aracın tipi, konumu ve arazi, hangisinin kullanılacağını veya hangilerinin beraber/birleştirilerek kullanılacağını belirler. Avcı komutanı, koşullara göre hangi aracın kullanılacağına hızlı bir biçimde karar vermek zorundadır. "Kör et, durdur ve imha et" doktrinine göre, tank avcı mangasının kör edici, yakıcı ve patlayıcı malzeme ile donatılması gerekiyor. Patlayıcıların tankları durdurmaya ve imha etmeye yönelik olmak üzere iki amacı mevcut.

Kör Edici Etkenler

Sis mumları ve sis bombaları

Rüzgar yönü hesaba katılarak tankın önüne atılan sis mumları veya birkaç sis bombası, tankın görüşünü engeller ve onu durmaya/yavaşlamaya zorlar.

Duman

Duman, tıpkı sis mumları ve sis bombalarının kullanıldığı gibi kullanılır. Dumanın doğru zamanda temin edilmesi için tankların muhtemel yaklaşma yollarına saman veya diğer yüksek oranda yanıcı maddeler yerleştirilir, benzin veya gazyağı ile tutuşması kolaylaştırılarak tanklar yaklaştığında işaret fişeği veya diğer yöntemler ile tutuşturulur.

El bombası ve top mermisinin patlaması da duman bulutları yaratır. Ek olarak, zırh delici etkiye sahip el bombaları görüş bölme/yarıklarına isabet ettirilmesi başarılı sonuç vaat eder.

Dumanlama etkisinin, dost tanksavar silahlarının etkisine ve nişan almasına engel olmaması gerekir. Bu nedenle dumanın, düşman tankları artık tanksavar silahlarının kullanılamayacağı kadar yakına geldiğinde kullanılması gerekir.

İşaret fişekleri

Görüş bölmelerine ve yarıklarına karşı kullanılan işaret fişeklerinin, özellikle alacakaranlıkta ve karanlıkta kör edici bir etkisi vardır; ayrıca tanksavar silahlarımız için de aydınlatma sağlarlar. İşaret fişeklerinin yalnızca 25 metre mesafede yanmaya başladığı değerlendirilmelidir.

Görüş Bölmelerinin/Yarıklarının Örtülerek Kapatılması

Bu amaçla, tercihen yandan veya arkadan tankın üzerine çıkılır. Bunun için tankın yavaş gidiyor olması veya durdurulmuş olması gerekmektedir. Görüş bölmeleri, yarıkları veya periskoplar palto, örtü, çadır örtüsü vb. malzeme ile kapatılır. Eğer boya, çamur veya gres yağı sürülebilecek yüzeylerse, bunlar ilgili yüzeylere sürülür. Ancak bu durum, düşman tankı başka tanklar tarafından korunmuyorsa veya piyadesi ona refakat etmiyorsa mümkündür. Tank mürettebatının morali, tanklarının üstünde bir düşman askerinin serbestçe gezmesinin dolayı bozulabilir. Yazımızda geçen tüm taktiklerin çoğunlukla Ruslara(soğuk hava) karşı kullanıldığını değerlendirirsek, askerleri sıcak tutacak unsurların tank imhası için kullanılması açıkçası sorgulamaya açık ve tuhaf.

Yakıcı (yangın çıkaran) Etkenler

Alev makineleri

Alev makineleri, görüş bölmeleri ve yarıkları, silah açıklıkları, havalandırma menfezleri ve motor kapağını hedef almaktadır.

Molotof Kokteylleri

Molotof kokteylleri, tanklara, zırhlı keşif araçlarına ve diğer tip araçlara karşı kullanılan, yakıcı etkiye sahip muharebe silahlarıdır. Sokak ve ev içinde/çevresinde gerçekleşen çatışmalarda, canlı hedefler üzerinde kullanılabilir. Kör edici etki elde etmek için tankın ön kısmına, yangın çıkarıcı etki etmek için tankın arka kısmına atılabilir.

Molotof kokteylinin içeriğini (tutuşturma tertibatı dahil değil) 2/3 benzin ve 1/3 motor yağı oluşturur. Kokteylin tutuşmasını, (sert bir sert yüzeye çarpıp, kırıldığında) şişe üzerine tutturulan sürtünme ile yanan kibritler sağlar.

Molotof kokteyli şişeleri, nemli talaş ile dolu ahşap kutularda saklanır. Ayrıca kutular, kibritleri şişeye tutturmak için bant içerir. Kibritler 20'li olarak yanmaz malzeme ile paketlenmiştir. Her şişe için iki kibrit kullanılır. Kibritler yukarı veya aşağı bakacak (bkz. yukarıdaki fotoğraf) biçimde tutturulabilir. Kibritler, şişe fırlatılmadan önce sert bir yüzeye sürterek yakılır ve her iki kibritin de yakıldığından emin olunur.

Şişe, iki farklı şekilde fırlatılabilir: Şişeyi boynundan tutup savurarak atarak, şişeyi gövdesinden yani ağırlık merkezinden tutup fırlatarak. (bkz. sırası ile aşağıdaki görseller)

İki yoldan biri uygulanabilir. Genel olarak atıcının bulunduğu durum ve konumu, atma türünü belirler. Sürünürken veya benzeri bir durumdayken, kollar tam anlamı ile kullanılamayacağından hafif kalkmak veya şişeye olabildiğince yükseklik kazandırmak gerekebilir. Olabildiğince, tutamacı/sapı olan el bombaları (Stielhandgranate-Stick hand grenade) gibi atılmalıdır. Bu şekilde, hedefi tutturmak kolaylaşacak ve muhtemel menzil uzayacaktır.

Molotof kokteyli atılırken öncelikli olarak hedef alınması gereken en savunmasız noktalar şunlardır: havalandırma menfezleri, motor kısmı/kapağı/ızgarası, motor hava girişi, görüş bölmeleri ve yarıkları, muntazam biçimde kapatılmamış kapaklar.

Molotof kokteylleri sert bir yüzeye çarpmaz, ıskalar ve sağlam kalırsa, artan yüksek basınç patlamaya neden olabileceğinden, kibritler sönünceye kadar olduğu yerde bırakmak daha iyidir. Şişeler dikkatli kullanılmalı, birbirlerine veya sert nesnelere çarpmasına engel olunmalıdır.

Doğaçlama (geliştirilen) Molotof Kokteylleri

Herhangi bir şişe, içine yanıcı bir sıvı doldurularak, şişenin ağzına yün lifi, pamuk veya bez parçaları koyularak, molotof kokteyline çevirilebilir. İyi bir karışım 2/3 benzin, 1/3 motor yağı içermelidir. Bazı yağların donmaya karşı dirençsiz olduğu unutulmamalıdır. Bunun yerine gazyağı veya motor yağı kullanılabilir. Yukarıdaki görselin sunduğu yandan kesit, daha önce verdiğimiz bilgiler ışığında nasıl yapıldıkları hakkında net bilgi vermektedir.

Eğer ilk atılan molotof kokteyli tanka isabet ederek yanmaya başladıysa, diğer atılan molotof kokteyllerinin tutuşturularak atılması gerekmeyebilir. Hiçbir tutuşturma tertibatı olmayan molotof kokteylleri, tank üzerine fırlatılıp kırıldıktan sonra işaret fişeği, el bombası, sis mumu/bombası, meşale, benzin emdirilmiş paçavra ile tutuşturulabilir.

Düşmana ait molotof kokteylleri ele geçirilirse bunlar kullanılabilir, eğer çok büyük miktarda ele geçirilirse, bunlar raporlanmalı ve bu şekilde diğer birliklere de dağıtılması sağlanmalıdır.

Benzin

Benzin, tankın motor bölmesine birkaç litre dökülür ve daha önce bahsettiğimiz yöntemlerle uzaktan veya yakından tutuşturulur. Ayrıca tankın direk olarak içine dökülüp, içeri atılan bir el bombası ile tutuşturulabilir.

El bombaları

Tank mürettebatı bazen daha iyi bir gözlem için kapaklar açık bir biçimde seyahat eder veya anlık olarak kapakları açar. Bu durum, tankın içine el bombası atmak için kullanılabilir. Bu şekilde tankın içinde yangın çıkartılarak tank imha edilebilir. Bazen kapakları levye vb. demir çubuklarla açmak ve içeri el bombası atmak mümkün olabilir. Sis mum ve bombaları da tankın içine atılabilir, yoğun duman mürettebatı dışarıya çıkmaya zorlar. Açık kapaklardan içeri atılan işaret fişekleri de iyimser bir yaklaşım olsa da, tank içinde yangın çıkarabilir.

Patlayıcılar

El bombaları

Birden fazla el bombası bir araya getirilerek, yoğun bir patlama etkisi elde edilebilir. Toplamda 7 el bombası gerekmektedir. Biri ortada kalacak, diğerler 6 el bombası onun etrafını saracak şekilde tel ile tutturulur.(bkz. aşağıdaki görsel). Çevreye tutturulan el bombalarının sadece gövdeleri kullanılır ve sadece ortadaki el bombasının fünyesi ve sapı/tutamacı mevcuttur.

Yedili el bombasının ağırlığı, haliyle olması gerekenden yüksektir ve bu atışlara yansır, dikkate alınması gerekir. Eğer istenirse bir el bombasının çevresine aynı mantıkla patlayıcı kalıpları tutturulabilir fakat bu etkiyi artırsa da, beraberinde ağırlığı arttırır.

Mümkünse tankın üstüne düşürülerek veya tam üstünde(havadayken) patlaması istenir. Tankın üzerinden yuvarlanıp düşmesine engellemek için üzerine sağlam kancalar eklenebilir. Bu şekilde kancalar tankın üzerindeki çıkıntılara tutunabilir. Sıcak katran sürülerek yapışkan hale getirilebilir, üstünüze yapışmaması için dikkatli olmanız gerekir.

Bu tür bir silahın ağır tankların zırhlarına ve paletlerine zarar vermesi beklenemez fakat patlamanın şoku ve sarsıntısı, mürettebatı geçici süreliğine etkisiz hale getirebilir. Bu durum, diğer taktiklerin uygulanabilmesi için yeterli zamanı sağlayabilir.

Kayan Mayın

3 veya 6 kiloluk patlayıcı kalıpları çift yönlü bir kızağın içine koyulur. Patlayıcı kalıplarının kenarlarına dikey tahta sütunları eklenerek istenmeyen/erken patlamanın önüne geçilir. (ters dönmesi veya yere düşmesi sonucu)

2 veya 4 tane kayan mayın yan yana bağlanır ve açıktan kalan uçlara 20 metre kablo/halat bağlanır. Bu halatın karşılıklı uçları siperdeki birer tank avcısına verilir. Daha iyi anlamak için bkz. aşağıdaki görsel.
Tank avcıları aralarında yaklaşık 20 metre olan 2 farklı siperde konumlanırlar. Kayan mayınlar iki siperin ortasına denk gelecek şekilde kamufle edilerek saklanır, bu şekilde mayınlar iki yöne de çekilebilir. Tank yaklaşmaya başladığında, kayan mayınlar tankın paletlerinin altına çekilir. Fünyeye uygulanan basınç ile patlayıcı kalıplar patlar ve tankın paleti arızalanır.
Aynı prensip ikiden fazla siper ve tank avcısı ile birleştirilerek uygulanabilir, bu şekilde kilit bir direnç noktası elde edilebilir.

Ödül - Saldırı Brövesi

Bu kadar acayip ve nefisten feragat gerektiren taktiksel yaklaşımlara karşın, yakın muharebe ile bir tankı yok edebilmişseniz ve hayatta kalabilmişseniz, bu sizin gerçek bir asker olduğunuzun apaçık göstergesidir. Piyadeler, tank avcıları ve tankları imha etmek için gerekli şartları yerine getiren diğer personele saldırı brövesi verilir.